جهت نصب آسانسور، ارتفاع مورد نیاز از کف چاهک تا سطح معماری اولین توقف آسانسور (همان عمق چاهک) حداقل باید ۱6۰ سانتی‌متر باشد. این ارتفاع، حداقل فضای لازم جهت نصب قطعاتی از جمله بافر ها (ضربه‌ گیرها‌) و سکوی زیر آن‌ ها‌ و کف‌ ستون‌ های مرتبط با آن‌ها، ستونک زیر ریل راهنما و کف‌ ستون‌ های زیر شاسی‌ های آسانسور خواهد بود و همان‌ طور که قبلاً ذکر شد، می‌توان به‌ عنوان جان‌ پناهی برای نصابان و تعمیرکاران هنگام سقوط ناگهانی آسانسور نیز از این فضا بهره برد. هنگامی‌که سرویس‌ کار آسانسور جهت سرویس‌ های دوره‌ ای نگهداری‌ یا تعمیرات به چاله آسانسور مراجعه می‌کند، اگر به‌ طور اتفاقی آسانسور حرکت نماید، سرویس‌کار می‌تواند از فضای جان‌ پناه جهت نجات جان خود استفاده نماید.البته نصب پریز و چراغ در فاصله cm40 از کف چاهک برای مواقعی که تعمیرکاران برای تعمیرات به داخل چاهک می‌روند نیز الزامی است.

در شکل زیر، یک پلان متداول از کف چاه آسانسور به ابعاد 160*160 است:

برای اجرای چاه آسانسور که در واقع بخشی از فونداسیون محسوب می‌شود، معمولاً ۱۰ سانتی‌ متر بتن مگر و ۳۰ سانتی‌ متر آرماتور بندی و بتن‌ ریزی در نظر گرفته می‌شود. در هر صورت همان‌ طور که گفتیم، ارتفاع باقیمانده کف چاه آسانسور پس از بتن‌ ریزی تا کف تمام‌ شده اولین توقف، حداقل باید ۱6۰ سانتی‌متر شود. بنابراین حداقل باید به ارتفاع 200 سانتی‌ متر، خاک‌ برداری نمود تا بتوان این فضا را ایجاد کرد.

پس از اجرای بتن مگر، شبکه آرماتور بندی چاهک انجام می‌شود. با توجه به نوع آرماتور بندی، چاهک می‌ تواند متصل به فونداسیون یا منفصل (جدا) باشد. در صورتی‌که برای دیواره‌های اطراف چاهک، از دیوار آجری استفاده‌ شده باشد، عملکرد کف چاهک، منفصل از فونداسیون خواهد بود؛ چون دیوار آجری نمی‌تواند هنگام نیروهای جانبی چندانی از چاهک به فونداسیون منتقل کند.

در این مرحله پیش‌ بینی چاه ارت (اتصال زمین برای سیستم برق آسانسور جهت تخلیه بارهای الکتریکی) و نیز یک لوله پلیکا 63 در کف چاهک، جهت انتقال آب‌ های سطحی که به‌ طور تصادفی در داخل چاهک ریخته می‌شود، ضروری است
چند نکته درباره اجرای ضربه‌ گیرها در چاهک آسانسور

ضربه‌ گیرها باید در پایین‌ ترین حد مسیر حرکت کابین و وزن تعادل قرار گیرند. این ضربه‌ گیرها به همراه ستونک های نشیمن‌ گاهشان، باید به‌ گونه‌ ای در کف چاهک نصب شوند که پس از برخورد کابین یا وزن تعادل روی آن‌ ها و فشرده شدن کامل، به‌ قدری فضای خالی در جان‌ پناه باقی بماند که بتوان مکعبی به ابعاد ۶۰×۵۰×۱۰۰ سانتی‌ متر را در آن جای داد. جان‌ پناه محلی است که به هنگام تعمیرات، مانع از سقوط کامل آسانسور به کف چاه می‌شود.

در صورتی‌ که ضربه‌ گیر مربوط به وزنه تعادل باشد، ارتفاع پایه ستونک ضربه‌ گیر به هر ارتفاعی مجاز است ولی ارتفاع ستون ضربه‌ گیر کابین حداقل باید ۵۰ سانتی‌ متر باشد.

جهت اجرای سکو های ضربه‌ گیر دو نوع اجرا وجود دارد. چون این سازه می‌تواند هم بتنی و هم فلزی باشد. برای اجرای سکو های بتنی باید ریشه‌ های انتظار در هنگام آرماتور بندی کف چاهک در نظر گرفته شود و برای اجرای سکوی فلزی صفحات فلزی با ابعاد و اندازه مشخص‌ شده در نقشه‌ ها را باید در کف چاهک جایگذاری کرد.  با توجه به اینکه نصب آسانسور از آخرین مراحل اجرای ساختمان است، وجود ریشه از جنس آرماتور در داخل چاله امری خطرناک خواهد بود و ممکن است باعث آسیب نیروهای اجرایی هنگام کار شود. لذا جایگذاری صفحه و اجرای سکوی فلزی ایمن‌ تر خواهد بود.